САМО МОЈ СТАВ

Зошто младиот човек не ја гледа својата иднина во Република Македонија? Како се чувствувате кога ќе прочитате дека секој втор средношколец размислува по една деценија да си замине од државава? Дали на некој му е воопшто грижа ако младината се гледа себе си во странство? Води ли грижа некој за овие работи? Според мене – не! По дипломирањето следува тешкиот и макотрпен период на барање работа. Истражувањата покажуваат дека по одреден период на интензивно барање на работа, младите се откажуваат и кај нив се јавуваат чувства на незадоволство, гнев и апатија, додека иницијативноста кај овие лица се намалува. Подгрени надежите кај младите луѓе дека со завршено високо образование веднаш се доаѓа до посакуваната работа, резултираат со запишување на голем дел од тие лица на високо образовните институции (а ги има многу) со што се засилуваат стравувањата дека ни се множат високообразовани кадри во нашата држава кои по дипломирањето нема да можат да најдат (соодветна) работа. Значи вината лежи

Постојните системи за јавно образование биле дизајнирани во периодот помеѓу втората половина на XVIII и првата половина на XIX век. Претходно такви системи воопшто и не постоеле. Неминовно зачетоците на системите за јавно образование биле условени и со тогашната индустриска револуција. Значајно е да се истакне дека идејата за јавно образование кое ќе се финансира од даноците кои ги плаќаат сите луѓе, а ќе биде достапно и бесплатно за широките народни маси – била револуционерна и многу значајна. Она што на прв поглед е воочливо за денешниот образовен систем е тоа што тој е моделиран во интерес на индустријализмот. Тоа се гледа, на пример, во самата организација на училиштата. Тие се организирани како фабрики. А во нив -поделби, поделби и уште поделби. Класично ѕвонче кое го означува почетокот и крајот на наставата, поделба на учениците во училници, поделба на предметите по важност (на пример: математика и странски јазици како најважни, потоа хуманистички науки, па природни науки и